Hodowla mrówek – czego możemy się nauczyć?

Mrówki podobnie jak ludzie to organizmy społeczne. Posiadając terrarium można się wiele od nich nauczyć pod względem zachowań społecznych. Żyją w sporych grupach i bardzo dobrze ze sobą współpracują. Badania potwierdzają, że mają swój sposób komunikacji i wzajemnej ochrony. Czym jest myrmekologia? Jak stworzyć idealne środowisko do rozwoju kolonii? Od czego zacząć hodowlę mrówek?

Pierwsze kroki w hodowli mrówek

Niewiele osób wie, że istnieje nauka zajmująca się badaniem mrówek — myrmekologia. Myrmekologia to gałąź etnologii, która bada zachowanie mrówek w środowisku naturalnym, jak i sztucznym. Myrmekolodzy w celu poznania i zbadania stylu życia mrówek, zakładają specjalne terraria, które nazywane są formikariami. Jest to sztuczne mrowisko, które składa się z dwóch części — wybiegu/areny oraz części gniazdowej. W gnieździe przebywa królowa, która składa jaja oraz robotnice, opiekujące się nimi. Na wybieg owady wynoszą nieczystości oraz zdobywają pożywienie.

Już na początku hodowli mrówek można zaobserwować strukturę społeczeństwa tych owadów. Są niezwykle zorganizowaną grupą, od której możemy się wiele nauczyć. Dzielą się obowiązkami, chronią słabsze jednostki, widoczny jest podział fizyczny. Wraz z rozwojem kolonii, zwiększa się siła i odwaga całej grupy, co zauważalne jest m.in. w pozyskiwaniu pokarmu.

Hodowla mrówek nie jest wymagająca, sprzątanie formikarium odbywa się rzadko, podobnie jak karmienie. W większości gatunków wystarczy odrobina miodu, wody i innych owadów.

Obserwacja mrówek

Ciekawym zjawiskiem, zaobserwowanym podczas badań, jest zmiana zachowania mrówek podczas panującej w kolonii infekcji. Nasila się wtedy podział na podgrupy, chore owady starają się same izolować od zdrowych, aby zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się choroby w mrowisku. Obrana strategia umożliwia chronienie najwrażliwszych członków kolonii, w tym królowej. Mrówki starają się nie dopuścić w ten sposób do wybuchu pandemii oraz nabrać odporności na ewentualne przyszłe infekcje.

Królowa żyje najdłużej, bo aż do 20 lat, rodząc kolejne pokolenia. Natomiast przeciętna mrówka żyje od 45 do 60 dni. Z ciekawostek — większość gatunków posiada dwa żołądki, gdzie w jednym trawi pokarm, a w drugim przechowuje pożywienie dla reszty kolonii. Niektóre odmiany mrówek tworzą swoje zagrody hodowlane z mszycami, które dokarmiane produkują spadź — przysmak mrówek.